THE
| PAGE | |
Assemblies in the Occident | 2 |
Aims and Ambitions of Bahais—Spoken by Abdul-Baha in Paris | 3 |
Some Teachings of Abdul-Baha—From Discourses Given in London and Paris | 3 |
Persian Section—Illustrated | 10-16 |
ASSEMBLIES IN THE OCCIDENT.
AFRICA.
CAPE TOWN.—Regular meeting held on the 19th of every month at the home of (Mrs.) Agnes Cook, Gad's Hill, Avenue Pretoria, Sea Point.
CANADA.
MONTREAL, QUE.—Weekly meeting held Friday evening at the residence of Mr. and Mrs. W. S. Maxwell, 716 Pine Avenue.
ENGLAND.
LONDON, ENG.—Regular meeting of Assembly Friday, 8:15 p. m., at 10 Cheniston Gardens; Wright's Lane, Kensington, High Street Bahai Reading Room, 137A High Street, entrance from Wright's Lane.
GERMANY.
STUTTGART, WURTEMBERG.—Regular meeting of Assembly Friday evening. Kanziel strasse 24P. ZUFFENHAUSEN.—At the home of Herrn und Frau F. Schweizer, Karl strasse 26I.
UNITED STATES OF AMERICA.
AKRON, OHIO.—Meetings every Thursday evening at the home of Mr. and Mrs. George Borst, 109 Bittman Street. Address of Secretary, Russell L. Brooker, 495 Elmwood Court.
BALTIMORE, MD.—Regular weekly meetings Tuesday evening, 8 P. M., at 629 West North Avenue. Residence of Secretary, 629 West North Avenue.
BANGOR, MICH.—Meetings are held at alternate homes the first and third Sundays of the month. Address, Mr. Byron S. Lane, R. F. D. 5.
BOSTON, MASS.—Meetings held Friday evening, at 7:45 p. m., at the Laughton Studios, Room 418, Pierce Building, corner Huntington Avenue and Dartmouth Street.
BUFFALO, N. Y.—Meetings every Sunday and Thursday evening at 494 Elmwood Avenue.
CHICAGO, ILL.—Regular weekly meeting, Sunday, 11 a. m., at Corinthian Hall, 17th floor Masonic Temple, State and Randolph Streets. Address of Assembly, P. O. Box 283. George Lesch, Secretary. Bahais coming to Chicago who wish to be met at the railroad station and be put into communication with the friends in this city, may address Mrs. Charles H. Greenleaf, 4855 Kenmore Avenue. Telephone Ravenswood 3025.
CINCINNATI, OHIO.—Meetings held Wednesday evening at the homes of the friends. Residence of Secretary, Mrs. Annie L. Parmerton, 543 Mitchell Avenue.
CLEVELAND, OHIO.—Regular weekly meeting of the Assembly Friday evenings, at the apartment of Dr. Pauline Barton-Peeke, 3606 Prospect Street; also Wednesday evenings at the home of Dr. and Mrs. C. M. Swingle, 2101 Prospect Avenue.
DENVER, COLO.—Regular meeting Friday, 2:30 p. m., at 1851 Sherman St. Tuesday, 2:30 p. m., at 4141 Xavier St. Nathaniel Clark, Secretary.
FRUITPORT, MICH.—Regular weekly meetings, Sunday, 2:30 p. m., at the home of Mr. and Mrs. Nels Peterson. Mrs. John Dermo, Secretary.
ITHACA, N. Y.—Regular meeting of Assembly, Friday evening at the residence of Dr. W. E. House, 241 South Cayuga Street.
JERSEY CITY, N. J.—Meetings held Sunday evenings at Odd Fellows Hall, Bergen Square. F. G. Hale, Secretary, 440 Fairmont Avenue.
KENOSHA, WIS.—Regular weekly meeting, Sunday, 10:30 a. m.; Sunday school, 9:30 a. m., at Gronquish Hall, 218 Park Street. Address of Assembly, Mr. Charles Carlson, Secretary, 418 Crate Street. Mrs. Anna Bohanan, Secretary, Women's Assembly.
LOS ANGELES, CAL.—F. B. Beckett, Secretary, R. F. D. 5, Box 225.
MUSKEGON, MICH.—Meetings held Wednesday afternoon at 52 Jackson Street. Mrs. Helene Bagg, Secretary.
NEWARK. N. J.—Regular weekly meeting of the Assembly Thursday evening, at the home of Mrs. F. Carré, 70 Haley Street.
NEW YORK, N. Y.—Regular weekly meeting, Sunday, 11 a. m., at Genealogical Hall, 226 West 58th Street.
OAKLAND, CAL.—Charles R. Lee, Secretary, 1523 Jackson Street, San Francisco. Mrs. Cordie Cline, Corresponding Secretary, 233 Griffith Avenue, San Mateo, Cal.
PHILADELPHIA, PA.—Meetings held on Friday and Sunday evenings, Room 5, 1325 Columbia Ave. Miss Jessie E. Revell, Secretary, 1429 Mayfield Street.
PITTSBURGH, PA.—Meetings Friday evenings. Mr. Hilbert E. Dahl, Secretary, 506 Duquesne Avenue, Edgewood Park.
PORTLAND, ARE.—Regular weekly meeting, Thursday, 7:30 p. m., at 501 Yamhill Street, Street, corner Fifteenth Street. Mrs. Nettie Nash, Secretary, Kenton Station.
SEATTLE, WASH.—Regular weekly meeting held at 2916 Beacon Avenue, South, and study class in office of Dr. C. F. Lathrop, 213 People's Bank Building, on Tuesday evening, at 8 P. M.
SPOKANE, WASH.—Regular weekly meeting held Friday evening at the home of Mr. and Mrs. A. C. Killius, 124 Fifth Avenue. Mrs. Isabella M. Campbell, Secretary, 1014 Fairview Avenue.
ST. PAUL, MINN.—Address of Secretary, Mr. Clement Woolson, 233 Arundel Street.
SUMERDUCK, VA.—Meeting on fourth Sunday; address, care Mrs. R. H. Duckett.
WASHINGTON, D. C.—Regular meetings Friday evening at 8:15; Sunday morning at 11:15, at 1219 Connecticut Avenue; Wednesday evening at 8:00, at 1937 Thirteenth Street, N. W. Mail address of Assembly, P. O. Box 192. Residence of Secretary, Mr. Joseph H. Hannen, 1252 Eighth Street, N. W.
Secretaries are requested to see that their Assembly is correctly represented.
[Page 3]
STAR OF THE WEST
Vol. II Chicago (March 2, 1912) Ola No. 19
AIMS AND AMBITIONS OF BAHAIS.
Spoken by Abdul-Baha in Paris, November 6th, 1911.
I. Pity and good-will towards all mankind.
II. The rendering of service to humanity.
III. To guide and enlighten hearts.
IV. Each member must try to be kind to everyone and to show forth great affection towards every living soul.
V. Humility towards God and constant prayer to Him so as to be enabled to grow daily “Nearer God.”
VI. Always in every word and action to be faithful and sincere, so that each member may be known to the world as embodying the qualities of Sincerity, Faith, Kindness, Love, Generosity and Bravery. That we may be detached from all that is not God, attracted by the Heavenly Breath, divine beings—so that the world may know that a Bahai is a perfect being.
SOME TEACHINGS OF ABDUL-BAHA ABBAS.
From Discourses given in London and Paris.
These are wonderful days! We see an Eastern guest received with love and courtesy in the West. I have been drawn here, in spite of my ill health, by the magnet of your love and sympathy.
Some years ago an ambassador was sent from Persia to London where he stayed five years. (His name was Abdul Hassan Khan.) When he returned to Persia they asked him to tell them about the English people. He answered: “I do not know the English people. Although I have been in London five years, I have only met the people of the Court.” This man was a great man in Persia, and sent to England by princes, and yet he did not know the people, although he lived among them five years. Now I, a prisoner, come to England for the first time, and although my visit is so short, I have already met many dear friends and I can say I know the people. Those I have met are true souls working for peace and unity. Think of this subject: What a difference there is between this time we are living in now, and seventy years ago! Think of the progress! the progress toward unity and peace!
It is God's will that the differences between nations should disappear. Those who help the Cause of Unity on, are doing God's work. Unity is the Divine Bounty of this brilliant century. Praise be to God, there are many societies and many meetings held for Unity. Hatred is not so much the cause
of separation now as it used to be; the cause of disunion now is mostly prejudice.
Heaven has blessed this day. It was said that London should be a place for a great proclamation of the Message. I was tired when I boarded the steamer, but when I reached London and beheld the faces of the believers, my fatigue left me. Your great love refreshes me. I am very pleased with the English believers.
The feeling that existed between the East and the West is changing in the Light of BAHA'O'LLAH'S teaching. It used to be that if a Westerner drank from the cup of an Easterner the cup would be thought polluted, and the Easterner would break it. Now it is, with believers, that when a Westerner dines with an Easterner, the vessels and the plates that he has used are kept apart and reverenced in his memory.
One day some soldiers came to the house of a believer and asked for one of his guests to be brought to them, that they might take him to his execution, according to their warrant. The host gave himself up in his guest place and was killed in his stead. This is an instance of true brotherly love.
Be kind to all strangers. Those who come from all parts of the world, make them feel at home. Speak to those from Turkey, Japan, Persia, China, all countries, find out where they live, ask if you can be of service to them. The English are so polite and conventional that to Easterners they often seem cold. You must forget conventionality when you speak with them, they are not accustomed to these ways.
When you see a foreigner, perhaps you think he is a thief, or even a murderer; you think you must be careful. Don't think of yourself. Even if what you suspect be true, still go out of your way to be kind to them—it will help them to become better.
Let those who meet you know without your saying so that you are a Bahai. You must manifest the most sincere love for all. Your hearts must burn with love for all. Let the people see that you are filled with universal love. If you meet a Persian, talk with him without ceremony, ask where he lives and try to help him. Likewise speak to all strangers who seem lonely and give them your willing service. Be loving to them, Turks, Arabs, Indians, Chinese, Americans, Japanese—all. If they are poor, help them with money; if they are sad, comfort them; if they are distraught, quiet them; till all the world shall see that you have in truth the universal love. It is all very well for you to say that you agree with all this, that it is good—but you must put it into practice.
The “reality” of man is thought—not his material body. Although man is part of the animal creation, he possesses a power of thought superior to the rest of the created beings. If his thought is directed continually towards
heavenly subjects, he becomes saintly; if, on the other hand, his thought does not soar above things of this world, he is little better than an animal.
Thought is of two kinds:
(a) Thought that belongs entirely to the world of thought.
(b) Thought that results in action.
The thoughts of our Lord Jesus Christ belonged to a high spiritual world, but he also brought them into the world of action.
Some men and women have exalted thoughts, but if they do not realize them in the world of action, they are useless. The power of thought is dependent on manifestation in the world of action.
Nevertheless in the world of progress and evolution thought has an effect, even if it is not always expressed in action. To this class of thought the majority of philosophers give expression; their thoughts are above their actions, too high for them to live up to themselves. The difference between philosophers and spiritual teachers is this: Spiritual teachers follow their own teaching, bring down into the world of action their spiritual conceptions and ideals, whereas mere philosophers do not. We often find philosophers emphasize the importance of Justice, while in their private lives they are most unjust (Alexander and Aristotle). This state is impossible with spiritual teachers. No man can separate himself from his thought.
In order to bring about a state of peace and unity three things are necessary:
(a) To know. (b) To have the intention. (c) To put into practice.
Unity is good. To know this is not sufficient. You must intend to promote it, you must work for it. Knowledge is a good thing, but it is only the first step. If knowledge is alone it is stationary. These meetings teach us that Unity is good, and that suppression (slavery under the yoke of traditions and prejudices) is the cause of disunion. To know this is not enough. All knowledge is good, but it can bear no fruit but by action. It is well to know that riches are good, but that knowledge will not make a man rich; he must work, he must put his knowledge into practice. We hope the people will realize and know that Unity is good, and we also hope that they will not be content to stand still in that knowledge. Do not only say that Unity, Love and Brotherhood are good; you must work for their realization.
The Czar of Russia promoted The Hague Peace Conference and proposed the decrease in armament for all nations. In this Conference it was proved that Peace was beneficial to all countries, and war destroyed trade, etc. The Czar made a very good speech, though after it was over he, himself, was the first to declare war (against Japan).
Knowledge is not enough. We hope by the Love of God we shall put it into practice. A spiritual universal force is needed for this. Meetings are good for engendering spiritual force. To know that to reach a state of perfection
[Page 6]
is possible is good, to march forward on the path is better. We know that to help the poor and to be merciful is good and pleases God, but knowledge alone does not feed the starving man, nor can the poor be warmed by knowledge or words, in the bitter winter.
The magnet of your love brought me here. My hope is that the Divine Light may shine here, and that the Heavenly Star of BAHA'O'LLAH may strengthen you, so that you may be the cause of the Oneness of Humanity, that you may help to make the darkness of superstition and prejudice disappear and unite all creeds and all nations.
We have had wars and disputes for over 6,000 years. Even if we look on this state of affairs as an experiment, surely it is sufficient, surely it is time to stop. This is a brilliant century. Eyes are open now to the Beauty of the Oneness of Humanity, of Love and Brotherhood. The darkness of suppression will disappear and the Light of Unity will shine. We cannot bring Love and Unity to pass only by talk. Knowledge is not enough. Wealth, science, education are good, we know that, but we must also work and study.
Knowledge is the first step; Resolve, the second step; Action, the fulfilment, is the third step. To make a building, first of all one must make a plan, then one must have the power (money) to build, then, after all these preparations, one can build. One forms a Society of Unity—that is good—but meetings and talk are not enough. In Egypt these meetings take place, there is only talk and no result. These meetings here in London are good, the knowledge and the intention are good, but how can there be a result without action? Today the force for Unity is the Holy Spirit of BAHA'O'LLAH. He manifested this Spirit of Unity. BAHA'O'LLAH brings East and West together. Go back, search history, you will not find a precedent for this.
The Universal Races Congress was good. The result of it was intended to be the furtherance and progress of Unity among all nations, a better international understanding. The purpose was good. The causes of disputes among different nations are always due to one of the following classes of prejudices:
(a) Racial, language. (b) Theological. (c) Personal. (d) “Beliefs," customs, traditions.
It requires a universal active force to overcome these differences. A small lamp could light a room, a larger could light a whole house, a larger still could shine through the city, but the sun is needed to light the whole world. A small disease needs a small remedy, but a disease which pervades the whole body needs a very strong remedy.
The differences in languages cause disunion between nations. There must be one universal language. The diversity in Faiths is also a cause of separation. The true foundation of all Faiths must be established, the outer differences abolished. There must be a Oneness of Faith. To end all these differences
is a very hard task. The whole world is sick—this is a very bad illness to cure.
The world is wrong, just because people talk too much and do not carry out their ideals. If action took the place of words, the world; would change very soon. A man who does good and does not talk about it is perfect. The man who does very little good and magnifies it in his speech, is not good. If I love you, you know it, I need not tell you all the time; on the other hand, if I did not love you, you would know it also, and you would not believe me if I said I did love you a thousand times. People speak too much because they seek fame, because they wish to be thought better than their brethren. Those who do most good say the least about it.
Look at the Italians for instance. They speak a great deal about humanitarianism and socialism, and yet see how disgracefully they have behaved towards the Turks. But why should we blame them? I hope you will always avoid tyranny and oppression, and that you will always uphold and practice justice towards all men and keep your hearts pure. That is what I expect of you.
The great causes of separation among the people are:
- (a) Racial.
- (b) Political.
- (c) Religious.
- (d) Traditional.
- (e) Personal.
- (f) Commercial prejudices.
BAHA'O'LLAH has abolished these. None can say that this is not good. Anyone who denies this is ignorant. God has created the world as one—the boundaries are marked out by man. God has not divided the lands. Each man has his house and meadow; horses and dogs do not divide the fields into shares. That is why BAHA'O'LLAH says; “Let not a man glory in this, that he loves his country, let him rather glory in this, that he loves his kind.” All are one family, one race. All are human beings. Differences as to partition of lands should not be the cause of separation among the people. One of the great reasons of separation is color. Look how this prejudice has power in America, for instance. See how they hate one another! Think over this. Animals do not quarrel because of their color! Surely man should not, who is so much higher in creation. What ignorance exists White doves do not quarrel with other doves that are blue, because of their color but white men fight with dark colored men. This racial prejudice is the worst of all.
All are one. In the Old Testament it says that God created man like unto His own image. In the Koran it says: “There is no difference in the creation of God!” Think well. God has created all, cares for all, and all are under His protection. The policy of God is better than our policy. We are not as wise as He.
Disease is of two kinds: (a.) Material (b) Spiritual. For instance, a cut of the hand; if you pray for the cut to be healed, and do not stop it bleeding, you will not do much good, this needs a material remedy.
Sometimes if the nervous system is paralyzed through fear, a spiritual remedy is necessary. Madness, incurable otherwise, can be cured through prayer, but an abscess cannot be cured by prayer alone. Extreme cases need prayer. It often happens that sorrow makes one ill. That can be cured by spiritual means. Blindness is physical, not spiritual. They say our Lord cured blindness; it was blindness of the soul. (“They have eyes and see not, ears they have and hear not.’’) He brought on spiritual awakening.
All healing is of God. There are two classes of causes for illness: (a) Material, (b) Spiritual. If the sickness is of the body, a material remedy is needed; if of the soul, then a spiritual remedy.
All is in God's hands. Aristotle made a special study of the digestion, but he died of a gastronomic malady. Avisen was a specialist of the heart, but he died of heart disease. Dinradi (?) was a thorax specialist—he died of consumption. God is the only all powerful doctor.
Kings have all the power the world and man can give them, yet sometimes God shows them their feebleness and dependence on Him by allowing them to be in need of a very little thing. The elephant, the largest animal and the strongest, is troubled most of all by the fly. The lion has a worm that troubles him greatly. If man looks at nature he will see that all that exists is captive. All are dependent. Man, to begin with the highest of all created beings, is dependent on a great many things for his life. The first is air; a few moments without air would be sufficient to kill him. Then he is dependent on water, food, clothing, warmth and many things. See how he is surrounded by dangers of all sorts and illnesses. It is the same with all created beings, animals, plants; look how much is necessary to their existence! All that exists is feeble, poor, captive. The freedom of man depends alone on his spiritual power. All that exists are prisoners of nature. Consider the sun, that enormous, powerful globe around which we travel, even he cannot escape the law of nature—he cannot move out of his course or shade his radiance—and again the sea cannot escape, she has no will of her own. Only man is enabled by Divine Power to control, in a small degree, the laws of nature. It is the natural law for man to live on land, yet he sails on the sea. It is natural for man to rest on terra firma, yet he flies. It is natural for a man to walk no faster than three or four miles an hour—he makes himself engines which take him sixty or more miles an hour. It is natural for a man to be able to speak with another at a distance of ten yards, but he makes himself the telephone and telegraph with which he can speak and send messages to a distance of a hundred, of a thousand and more miles. In these cases nature is the prisoner of man.
Look what great power God has given man and yet how sad it is that so much ignorance still remains.
I hope you will always be the cause of revealing the Divine Light to the people and that the power of the Spirit will lead you into the Kingdom of God.
[Page 9]
STAR OF THE WEST
[Continuing the BAHAI NEWS]
PUBLISHED NINETEEN TIMES A YEAR
By the BAHAI NEWS SERVICE, 515 South Dearborn Street., Chicago, Ill., U.S.A. Entered as second-class matter April 9, 1911, at the post office at Chicago, Illinois, under the Act of March 3, 1879.
Albert R. Windust—EDITORS—Gertrude Buikema Persian Editor.—Mirza Ahmad Sohrab, 509 McLachlen Bldg., Washington, D. C., U.S.A. Associate Editor.—Dr. Zia M. Bagdadi, Chicago.
TERMS: $1.00 per year; 10 cents per copy.
Note—Until further notice, distribution in the Orient is through Agents. Make Money Orders payable to BAHAI NEWS SERVICE, P. O. Box 283, Chicago, Ill., U.S.A.
Address all communications to BAHAI NEWS SERVICE, P. O. Box 283, Chicago, Ill., U.S.A.
TABLET FROM ABDUL-BAHA.
O thou Star of the West! HE IS GOD!
Be thou happy! Be thou happy! Shouldst thou continue to remain firm and eternal, ere long, thou shalt become the Star of the East and shalt spread in every country and clime. Thou art the first paper of the Bahais which is organized in the country of America. Although for the present thy subscribers are limited, thy form is small and thy voice weak, yet shouldst thou stand unshakable, become the object of the attention of the friends and the center of the generosity of the leaders of the faith who are firm in the Covenant, in the future thy subscribers will become hosts after hosts like unto waves of the sea; thy volume will increase, thy arena will become vast and spacious and thy voice and fame will be raised and become world-wide—and at last thou shalt become the first paper of the world of humanity. Yet all these depend upon firmness, firmness, firmness!
(Signed) ABDUL-BAHA ABBAS.
| MONTH | NAME | FIRST DAYS |
| 1st | Baha' (Splendor) | Mar. 21 |
| 2nd | Jalal (Glory) | Apr. 9 |
| 3rd | Jamal (Beauty) | Apr. 28 |
| 4th | Azamat (Grandeur) | May 17 |
| 5th | Nur (Light) | June 5 |
| 6th | Rahmat (Mercy) | June 24 |
| 7th | Kalamat (Words) | July 13 |
| 8th | Asma (Names) | Aug. 1 |
| 9th | Kamal (Perfection) | Aug. 20 |
| 10th | Eizzat (Might) | Sept. 8 |
| 11th | Masheyat (Will) | Sept. 27 |
| 12th | Elm (Knowledge) | Oct. 16 |
| 13th | Kudrat (Power) | Nov. 4 |
| 14th | Kowl (Speech) | Nov. 23 |
| 15th | Massa'ulk (Questions) | Dec. 12 |
| 16th | Sharaf (Honor) | Dec. 31 |
| 17th | Sultan (Sovereignty) | Jan. 19 |
| 18th | Mulk (Dominion) | Feb. 7 |
| Four Intercalary days. | ||
| 19th | Ola (Loftiness) | Mar. 2 |
| (Month of fasting.) | ||
| Vol. II | Chicago, (March 2, 1912) Ola | No. 19 |
ANNOUNCEMENT:
The delegates and visiting friends attending the Mashrak-el-Azkar Convention are invited, by the Chicago Bahai Assembly, to join them in the celebration of the Rizwan Feast Saturday evening, April 27th, and also the unity meeting of the Chicago Assembly and the Bahai Temple Unity Sunday morning, April 28th, at 10:30 A. M.
OUR PERSIAN SECTION:
(1) The spread of the Cause in Russia; (2) translation of an article in a Russian publication, named Bakou, on the history of the Bahai Movement; (3) editor's comment on above article (4) the departure of Taere Khanoum (5) photograph of the young Persian Bahai students in the Presbyterian College at Beyruth, Syria; (6) historical article concerning the movements of Abdul Bahá while in Egypt; (7) poetry celebrating the return of Abdul-Baha from Europe to Egypt.
نجم باختر . جلد دوّم . شماره 19 - 17
نجم باختر 1329 . شماره هفدهم
فهرست مندرجات
1 . انعکاس نداء امرالله در جرائد روسیّه .
2 . نقل ترجمۀ مقالۀ باکو در باب امرالله .
3 . تقریط نجم باختر .
4 . وفات امّة الله طائره خانم .
5 . عکس تلامذۀ ایرانی بهائی در بیروت .
6 . مقالۀ تاریخیّه بقلم آقا میرزا ابوالقاسم گلستانه .
7 . اشعار آبدار بقلم آقا میرزا محمود زرقانی پس از رجعت حضرت عبدالبهاء از اروپا به مصر .
Persian Editorial Office: Najme Bakhtar,
509 McLachlen Bldg., Washington, D. C., U. S. A.
دفتر انتشار فارسی نجم باختر . شماره 509 ساختمام مک لهلن واشنگتن دی سی ایالات متّحده امریکا
نجم باختر 1329
صفحه اوّل . جلد دوّم شماره 18 و 19 قیمت اشتراک: سالی دوازده قران ماه سلطان سنه 68
19 جانویه 1912
صفحه 1 - 1
انعکاس نداء امرالله در جرائد روسیّه
چون در این ایّام آوازۀ دلربای بهائی از آفاق غرب بلند شده و انعکاسات روحانیّه اش مانند تموّجات غیر مرئیّه باطراف شرق میرسد و هر دم سرور و فرحی بخشد و ولوله و شوری در سر می اندازد لهذا ما در این شماره بدرج ترجمۀ دو نمره از جرائد روسیّه که به همّت آقا حسین قلی خامنۀ علیه بهاء الله الابهی شده است قیام می نمائیم و برای انجام این خدمت از صمیم قلب از ایشان تشکرّ و امتنان مینمائیم
ترجمۀ جریدۀ روسی مسمّی به باکو نمره 199
افسوس که کلمات بابی و بهائی در میان اهل عالم چنانچه شاید و باید بهمه کس معلوم نشده و حال آنکه این دین تازه میخواهد ظلم را از عالم اسلام براندازد و در عوض آن محبّت و مودّت و اخوّت و صلح و آشتی بگذارد لهذا لازم است که ما کلا هوحقّه از این دین باخبر گردیم از اوّل این دین پنجاه سال زیادتر میگذرد .
دین بهائی قانون یا مذهب مصنوعی نیست که از فکر و خیالات متموّلین و مقتدرین حاصل شده باشد این دین اساسش کمال محبّت به همۀ عالم است و میخواهد که جمیع اصول همۀ ادیان را در یکجا جمع کند و آنها را از قیودات و موهومات خلاص نماید دراین مدّت قلیل آنچه بلا و مصیبت بر پیغمبران قبل و مؤمنان آنها وارد آورده بودند مؤمنین این دین نیز همۀ آن بلایا بلکه شدیدترش را تحمّل نموده اند دولت ایران تا بحال ببهانۀ ادنی تقصیری بسر اینها ریخته با ظلمهای شدید آنها را قتل و غارت مینمود ولکن این ظلم و جور سبب ثبوت و رسوخ و استقامت آنها میشد بهائیان هیچ الفتی و رابطۀ با شورشیان ندارند و از جمله احکامات دین آنهاست که در هر مملکتی باشند مطیع قانون آن دولت شوند چنانچه یکی از اصول آنها این است : اگر میخواهی که دشمنت را بکشی
صفحه 2 - 1
بهتر است که خودت را بکشی . در سال 1844 که حضرت باب شروع به نشر تعلیمات خود نمود اهالی ایران در این حال بودند : مملکت قدیم حضرت زردشت بعد از تصرّف عرب و بزرور اسلام شدن آنها رفته رفته غرق موهومات شده بود و اینها غیر از اسلامهای مصر و عثمانی بودند و اسم اینها شیعه بود اهل تسنّن ابوبکر و عمر و عثمان را خلیفه میدانند که متسلسلا به سلاطین حالیۀ عثمانیّه انتقال یافته است ولکن شیعیان سلطان را خلیفه و پیغمبر نمیدانند و همچنین این سه خلیفه اوّلی را قبول ندارند شیعیان میگویند که بعد از حضرت رسول ولایت او به حضرت علی و دوازده امام رسیده و لهذا مطیع سلاطین نیستند شیعیان امامهای خودشان را دوست میدارند چنانچه حضرت رسول را دوست میدارند و مکانهای شهادت آنها را ارض مقدّس و زیارتگاه میدانند این امامها که از طرف خدا بودند و مردم را براه راست دلالت مینمودند بعد از فوت بموجب وصیِت پسران آنها در جای آنها می نشستند تا اینکه در سال 260 حضرت امام حسن عسگری وفات نمود و بعد از او پسر او مهدی نیز فوت شد و شیعیان بی سر و سامان ماندند شیعیان با کمال شوق و اشتیاق منتظر رجعت مهدی هستند مدّت انتظار ایشان هزار سال طول کشید و در سنه 1844 میلادی مطابق 1260 هجری یک جوان سیّد در سنّ 25 سالگی که اسمش میرزا علی محمّد بود اظهار مهدویّت کرد همچنین خودش را باب نامید یعنی بتوسط من میشود حضرت حقّ جلّ جلاله را شناخت زیرا مردم خودبخود او را شناسائی نتوانند . این باب که بود ؟ از طفولیّت او چنانچه باید و شاید خبر نداریم . اینقدر میدانیم که در 20 اکتوبر 1819 در شیراز تولدّ یافته آباء و اجداد او از سادات محترم بودند اگر اقوال و روایات مومنین او را باور کنیم بی شکّ خواهیم دانست که این پسر مغایرتی از پسران دیگر ایرانیان نداشت در کودکی باب پدرش وفات نمود
صفحه 1 - 2
خالویش پرستار او شد و او را با خودش به سفرهای تجارتی میبرد ولی او چندان به تجارت مایل نشده و چون عقلش شائق مطالب عالیۀ فلسفه بود لهذا بوشهر را که محلّ تجارتش بود ترک کرده به کربلا رفت آنزمان در آنجا علمای شیخی ها بدور جناب آقا سیّد کاظم جمع شده از او درس میگرفتند طریقت شیخی این بود که به مردم بشارت میدادند که عنقریب حضرت مهدی اظهار امر خواهد نمود و مردم را برای ظهور او حاضر میکردند تا با کمال محبّت او را قبول نمایند میرزا علیمحمّد اندک زمانی با شیخیان مراوده نمود و در میان آنها با ملاحسین بشروئی آشنا شد و بعد از آنکه ایشان ادّعای بابیّت نمودند ملاحسین بشروئی اوّل من آمن گردید ملاحسین در اوّل مشهور شده بود که قایم مقام آقا سیّد کاظم است و میرزا علیمحمّد قدری در کربلا مانده بعد مراجعت بوطن خود که شیراز بود نمود و مدّتی نگذشت که خبر وفات آقا سیّد کاظم منتشر شد و ملا حسین بشروئی جسارت آنرا نکرد که که ادّعای قایم مقامی آقا سیّد کاظم را بنماید لهذا به نزد آقا میرزا علیمحمّد باب آمد که از پیشرفت مذهب اسلام از او سئوال و مصلحتی نماید در این ملاقات باب باو اظهار نمود که من از جانب خدا هستم و مهدی موعودم من آن شخصی هستم که مردم آرزوی ظهور مرا میکشیدند من مردم را به راه نجات هدایت میکنم و من برای مردم معلمّ روحانی و امام هستم خداوند عالم بواسطۀ من رحمت و قدرت خود را ظاهر مینماید من باب هستم که افکار کهنه و موهوم را می شکنم و در روی زمین ملکوت الهی برپا میکنم وقت آن است که بی قیدی را بیندازیم وقت آن است که دست ها بر سر ملاهای ظالم بلند کنیم چونکه آنها دین خدا را پایمال و خراب کردند و اصل حقیقت را پوشیدند و دین را اسباب ترقیّ اسباب دنیوی خودشان قرار دادند رسید آن روزی که باید از دست حاکم ظالم خلاص شویم و قلوب را از آلودگی آب و گل و موهومات پاک کنیم . ملاحسین بشروئی از این بیانات پاک خیلی متعجبّ شد و ابدا باور نمیکرد که این کلمات مال این جوان باشد ولکن نطق شیرین باب و اعمال حسنه او چونکه از قبل او را میشناخت و احترامات خلق را که نسبت باو میداشتند میدانست او را وادار بر تسلیم کرد و باکمال
صفحه 2 - 2
شروع بر تحقیق نمود و الواح های او را زیارت نموده تعجبّ میکرد که این جوان در هیچ شعبۀ علمی تحصیل نکرده است چه طور باین فضاحت و بلاغت نطق و تقریر و تحریر مینماید وقتی که باب اوّل سوره را باو نشان داد بالمرّه تسلیم شد و بیعت کرد که با جان و دل در این امر جدید خدمت نماید در شرق هر خبری مثل برق منتشر میشود لهذا این خبر باب همۀ آن اطراف را احاطه کرد لهذا طلاب و مبّلغین و دراویش و صوفین و فلاسفه دور باب را گرفتند در اوّل نوشتجاتش مخفیانه منتشر میشد و همۀ طالبین با قلب پراشتیاق آنها را میخواندند و منتظر هم بودند که حکومت الهی ظاهر خواهد شد . مردم هنوز نمیدانستند که حقیقت مطلب چیست و از نوشتجات او ضدیّت و مخالفت با دین محمّدی نمیدیدند
صفحه 1 - 3
دولتیان می افتاد کمال آزار و اذیّت باو میدادند رگ زانوی بعضی را میبریدند . اینها اوّل شهدای این امر بودند بعد از یک ماه باب به به اصفهان رفت و چون حاکم آن شهر از اهل تحقیق بود او را دعوت به منزل خود کرد باب یک سال در خانۀ آن حاکم ماند و چون حاکم وفات نمود ولیعهد او که از مریدان خاصّ مجتهدین بود باب را به دولت تسلیم کرد در آنوقت باب مکتوبی بشاه نوشت و خواهش کرد که او را به طهران بطلبد چون میخواست که این مکتوب سبب شود که او را در اصفهان نکشند و در طهران هم در حضور شاه با علماء طرف شود و حقّانیّت خود را بآنها ثابت نماید و در آن مکتوب اظهار نمود که اگر من مقصرّ شدم خودم اذن میدهم که مرا بکشید و چون شاه از اهل تحقیق و طالب مطالب روحانی بود احتمال داشت که بآمدن باب راضی شود ولکن وزیر اعظم که دست راست شاه بود راضی نگردید و بشاه عرض کرد که آمدن باب به طهران سبب اغتشاش شهر میشود و علماء از مکالمه با او تحقیر خواهند شد و همچنین ذکر ایمان آوردن آن قاصد شاه را « جناب آقا سیّد یحیی» که در سابق پیش باب رفته بود و ایمان آورده بود نموده بخاطر شاه آورد تا آنکه بالأخره او بحرف وزیر راضی شد و حکم داد که باب را در قلعۀ ماکو که در شمال ایران واقع است برده حبس نمایند خبر باب در ایران مثل سیل جاری میشد و اشخاصی که از اوضاع شاکی بودند از شنیدن این مطالب یک وجد و سروری در قلوبشان حاصل میگشت و همه منتظر شدند که این باب وضع مغشوش را تغییر میدهد لهذا همۀ آنها طرفداران باب شدند از زنهای ایران خیلی کم اتّفاق افتاده است که در امورات عمومی و ملیّ حرکتی نمایند چونکه آنها همیشه در میان دیوار محبوس بوده اند و غیر از امورا مخصوص زنانۀ خودشان خبری از عالم دیگر نداشته اند نهایت ترقیّ آنها یک قرآن خواندن بود که ابدا از معنای او هم چیزی ندانستند فقط لفظش را میخواندند از میان این قسم زنان یک نفر زنی که دختر حاجی ملا صالح قزوینی و ملقبّ به قرّة العین بود قیام نمود و این دختر بسیار جمیله و عاقله و کامله بود پدر و شوهرش هم از مجتهدین بودند و این زن در کمال استقامت و بشاشت اظهارایمان به باب نمود و در میان مردم اعلان کرد و چادر را از سر برانداخت و با کمال جرئت و جسارت در میان مردم رفته مژده میداد و بشارت و مژده میداد که عنقریب مملکت ما از این ظلم
صفحه 2 - 3
و اعتساف و از این فسق و فجور خلاص شده و بواسطۀ تعلیمات باب منوّر و مطهرّ خواهد گردید قرّة العین از ظلم هائیکه بر زنان ایران وارد میشد حرف میزد که این نوع ظلم و ستم که بر آنها وارد میشود با وضع حالیه که هست اگر این نوع بماند تا ابدالآباد آزاد نخواهند گردید باید زنان از قید این ظلم و جور خلاص شوند و باید آنها را از این اسیری نجات داد باید جمیع مردم به چشم مادری بآنها نگاه کنند باید این گلهای بی تربیت را باغبانی و پرستاری کرد قرّة العین عمر خودش را بر نشر این مطالب عالیّه صرف میکرد تا اینکه آخرالامر در دست دولت ظالم شهید شد در آنزمان ناصرالدّین شاه بر تخت نشست در زمان او جور و جفا و اذیّت زیادتر شد یعنی لشگر مخصوصی بجهت قلع و قمع بابیان ترتیب داد و تا مدّت دو سال مملکت ایران یک پارچه میدان حرب بود و متصّل جنگها میشد از سنه 1848 الی سنه 1850 جمیع مملکت ایران با خون آلوده شد و اثر آن خونها تا بحال هویداست این خونریزی بسیار در قلوب بابیان اثر نمود ولی از نظر قتل و غارت تعدادشان کم نمی شد بلکه روزبروز زیادتر میشدند و این خونریزیها سبب شد که در ممالک سائر دول مؤمنین پیدا شدند جنگ مازندران و قلعه شیخ طبرسی که در آنجا تقریبا سیصد مرد و زن و بچّه بود و مدّت هشت ماه در مقابل قشون دولت ایستادگی کردند و در آنجا ملاحسین بشروئی شهید شد ظلم و ستم از طرف دولتیان بود رشادت و شجاعت از طرف بابیان در این جنگ باب در قلعۀ ماکو بود و او را یک دفعه به تبریز آورده در محضر علماء سئوال و جواب نمودند ولی از کیفیّت آن مجلس اطّلاع نداریم امّا اینقدر میدانیم در آن محفل نتوانستند کفری به باب ثابت کنند لهذا دوباره او را به قلعه فرستادند باب در قلعه با مؤمنین خود ارسال و مرسولی داشت و بعضی از دوستان او را زیارت میکردند و خبر خونریزی دولت را باو عرض میکردند ولی باب با کلمات عالیات خود آنها را ساکت میفرمود و میگفت که ما مظلومیم باید مردم از روی نعشهای ما به ملکوت الهی داخل شوند لهذا ماها باید بکمال شوق و اشتیاق باشیم تا از خون ما ثمرات عالیّه حاصل شود باب کتاب بیان را در آن قلعه نوشت در آن کتاب میفرماید هیچ امری از امورات
صفحه 1 - 4
الهی ختم نمی شود باید مظاهر الهی علی الاتّصال ظاهر گردند و در هر زمان بمقتضای آنچه که هرقدر نفوس ترقیّ نمایند چشمشان بهتر باز میشود و دوراندیش میگردند من بیان را برای مردم این زمان مینویسم تا اینکه وعده قرآن که تأویلش باید بیاید حقیقت داشته باشد مخلوق باید به خدا نزدیک شوند از فسق و فجور دست بکشند بس است تا بحال بندگی موهومات نمودید من میخواهم که شما را حاضر نمایم عنقریب است که وجود اعظمی ظاهر خواهد شد .
قارئین مقالۀ فوق باید به تحقیق برسانند که این عبارات بواسطۀ شخصی روزنامه نگار نوشته شده و در بعضی نکات بخطا رفته و از کمی دائره اطلاعات سهو نموده است و ما امیدواریم باقی آنرا که مقالۀ مفصّل تر است در شمارۀ آینده درج نموده و آنوقت عقیدۀ خود را در تصحیح پارۀ از مطالب آن اظهار نمائیم
وفات امّة الله طائره خانم
در این ایّام خبر جانسوزی که امّة الله طائر گلشن الهی ارواحنا لخدماتها الفداء در شب شنبه 24 ذیحجّه 1329 از این عالم ترابی به ملکوت قدس جانان پرواز نموده اند باین جهات
صفحه 2 - 4
رسید از این خبر دلها غمگین و روح ها پر حزن گردید زیرا در این چند ساله بواسطۀ مراسله نگاری با محافل نسوان امریک جمیع خواهران روحانی عاشق خدمات ایشان شده بودند مکاتیب ایشان همیشه سبب سرور دلها و انجذاب قلوب بود و ترجمه هایش در میان یاران منتشر و بهترین میراث برای آیندگان است فی الحقیقه وفات این خانم محترم بسیار سبب حزن احبّای این جهات گردید و همه دست بدرگاه قاضی الحاجات بلند نموده دعا و مناجات خواندند و بهائیان شیکاغو مجلس ختم برپا داشته بذکر و ثنای خدمات ایشان مشغول گشتند اعمال نیکو و خدمات محسنۀ در امرالله همیشه سبب ابدیّت اسم و بقای روح بوده و نفوسی که در این محجّۀ بیضا عمر خود را صرف نموده و محضالله خدمت کرده اند در جمیع قرون و اعصار مانند ستارۀ حقّ درخشان در آسمان الهی متلئلأند و حیات روشن آنها بهترین سرمشقی است برای آیندگان . اعضاء نجم باختر تسلیّت صمیمی خود را نزد بازماندگان آن مرغ چمن الهی میفرستند زیرا که شکی نیست آن بلبل گلستان ابهی بر آسمان اشجار ملکوت ساکن و در نهایت سرو و فرح است
در اینجا عکسی از تلامذ و جوانان ایرانی بهائی که در مدرسۀ بیروت مشغول به تحصیل علومند دیده میشود
صفحه 1 - 5
مقالۀ تاریخیّه بقلم آقا میرزا ابوالقاسم گلستانه علیه بهاء الله
بعد از شصت سال سرگونی بلاد و تحمّل جور و جفای عباد و چهل و دو سال حبس در سجن عکّا و صدمات و بلیّات لایحصی که از حکومت مستبدّۀ ظالمۀ عبدالحمید خان مخلوع وارد گردید حمد و شکر سلطان یفعل مایشاء را بصرف ارادۀ غالبه روز دوشنبه 24 شعبان 1328 موافق 29 آگست 1910 در اسکلۀ حیفا واپور خدیوی قیصر نام بقدوم مبارک حضرت مولی الانام مشرّف و حامل هیکل اقدس گردید روز سه شنبه 25 شعبان موافق سیّم آگست واپور مذکور طرف صبح وارد اسکلۀ یافا و بعد از ظهر حرکت نمود روز چهارشنبه 26 شعبان موافق سی و یکم آگست نسیم عنایت وزید و پورت سعید به اشراق شمس و جمال بی مثال محبوب عالمیان منوّر گردید و « هتل کنت تنانتال» مقرّ استراحت وجود مبارک شد روز جمعه 28 شعبان بشارت روحبخش به احبّای مصر و اسکندریّه رسید حیات جدید یافتند و ساجد و حامد و شاکر شدند که شرح آن حال از قوّۀ تحریر عاجز و قاصراست بصرف فضل و عطا دو دو سه سه احضار و به زیارت خاکپای مبارک مشرّف و بمنتهی آرزوی دل و جان فائز شدیم هوای پورت سعید اوّل ورود خوب بود بعد بسبب رطوبت موافق واقع نشد روز پنجشنبه هیجدهم رمضان سنه 1328موافق 22 سپتامبر سنه 1910 عزم حرکت فرمودند و واپور کمپانیۀ یاجری بقدوم مبارک مشرّف گشت و روز جمعه 19 رمضان طرف صبح بشارت روح پرور به بعضی احبّای اسکندریّه رسید و خود را باسکله و واپور رسانیده پروانه وار طائف انوار رخسار یار گشتند و در جای نزول اجلال نمودند قریب ظهر رملۀ اسکندریّه جنّت اعلی و مطاف من فی الارض و السّماء گشت و هتل ویکتوریا که بسیار خوش هواست مأوی و مرجع مشتاقان شد و صاحب هتل بخدمت و چاکری قیام نمود بزرگان و اهل فضل و علم بحضور مبارک مشرّف شدند پس از چند روز اجازۀ اجارۀ خانه صادر گردید و در فوقانی خانۀ ملک حسن افندی سیف متصّل بمخّطۀ «صفر» طراموای رمله اجاره و مرکز جلوس و استراحت هیکل مبارک و محلّ توجّه کلّ گردید بعد از چند ماه امر به تغییر منزل فرمودند و خانۀ نزدیک مخطۀ « شتس» که یک مخطه بالاتر از مخطۀ صفر است اجاره وتا حرکت از رمله ملجأ و پناه
صفحه 2 - 5
اخیار و ابرار بود هوای رمله حمد و شکر خدا را موافق صحّت وجود امنع اقدس واقع و تب چندین ساله که از رطوبت و بدی هوای عکّا عارض شده بود رفع و دفع گردید . از کلّ طوائف و ملل موجوده مصر و اسکندریّه بحضور مبارک مشرّف و از زلال سلسال بیانات اعلی هریک بقدر استعداد مستفیض و بهره مند و بحمد و ثنا ناطق و ذاکر شدند چنانچه در جرائد فارسی و عربی و انگلیسی و فرانسوی مقالات متعدّد درج داشتند احبّای اروپ و امریک ترک و تاجیک هند و روسیا ایران و سایر بلدان دسته دسته و جوفه جوفه بکمال شوق و ذوق و سرور جان و وجدان بزیارت جمال جانان مشرّف و بنهایت جذب و وله هلهله کنان معاودت باوطان نمودند و منزلی که در هتل ویکتوریا اوّل نزول ورود اجلال شده بود بهمان قرار برقرار و بعضی روزها بآنجا تشریف میبردند . روز سه شنبه جمادی الآخر سنه 1329 موافق 30 مای سنه 1911 سه ساعت و ده دقیقه بعد از ظهر از سیّدی جابر واقعه در رمله اسکندریّه با راه آهن ارادۀ مصر فرمودند و در عزبة الزیتون مصر مقابل مصر جدید « هتل نیوزیتون » محلّ نزول معیّن شده ساعت شش و نصف بعد از ظهر جمال یوسف ابهی اشراق فرمود و خطۀ مصر را منوّر و معطرّ داشت « هتل نیوزیتون » کعبۀ مقبلون گشت و نسائم جان پرور از این کشور در مرور و ابواب فتوح و سرور بر خاصّ و عامّ مفتوح احبّای مصر که منتظر و چشم براه بودند رجالا و نسائا کبیرا و صغیرا بحضور مشرّف و به عنایات بدیعۀ منیعه مفتخر شدند مسافرین و واردین از هرجا به نعمت عظمی و موهبت کبری فائز و از بدایع الطاف مسرور و مشعوف و بکمال انجذاب و اشتعال خاضعا خاشعا شاکرا به بلاد خویش مراجعت نمودند و بشارات روحانی در عالم انتشار دادند علما و عرفا و فلاسفۀ هر طائفه و ملتّ به محضر اقدس حاضر و از بیانات احلی و کشف مسائل معضله و احاطۀ عملیّه مستفیض و واله و حیران بودند و به خضوع و خشوع در محافل و مجامع باوصاف و نعوت و محامد و ثنا ناطق و ذاکر گشتند و جرائد معتدله نظما نثرا اخبار ورود و سپاس و درود و ستایش و نیایش نمودند هوای زیتون ابتدا خوب و معتدل بود بعد کم کم گرم شد لهذا ارادۀ مبارک به رجوع به رمله صادر گشت . روز شنبه 26 رجب سنه 1329 موافق 22یولیو سنه 1911ساعت دوازده ظهر قطر راه آهن بقدوم مبارک مفتخر گشت و قریب
صفحه 1 - 6
سه ساعد بعد در محطه سیّدی جابر رمله نزول اجلال فرمودند بعضی از احبّاء به زیارت خاکپای مبارک مشرّف شدند و « هتل پلزانس» که نزدیک شتش سابق الذکر است منزل و ملجاء دوستان گردید و مسافرین و مجاورین باعظم موهبت ربّ العالمین فائز و موفقّ شدند . روز پنج شنبه پانزدهم شعبان بارادۀ نافذه و قدرت کامله عزم توجّه به اروپا صادر گردید و طرف مغرب احبّاء را احضار و آیات وداع نازل و کلّ را مرخصّ فرمودند روز جمعه شانزدهم شعبان 1329 موافق یازدهم آگست سنه 1911بعد از یک ساعت از ظهر گذشته بقدرت و شوکت و اقتدار از هتل رهسپاراسکلۀ اسکندریّه شدند و نداء جانفزای ملأ اعلی این بیان اقدس احلی را بگوش و روان اهل وجدان رسانید قوله تعالی جلّ بیانه : « ان یا ملاح القدس فاخضر سفینة البقاء فی ملاء الاعلی فسبحان ربّی الابهی » .
قریب سه ساعت بعد از ظهر لمعات انوار ذی الجلال عرشۀ واپور « سیکال» که بخوبی و پاکی و نظیفی مشهور و از کمپانیّۀ ساجری معروف است احاطه نمود و ساعت چهار بعد از ظهر بطرف مرسیلیا حرکت و قلوب و فؤاد اهل اروپا متوجّه و ناظر داشت حضرات آقیان آقا میرزا اسدالله اصفهانی ، آقا میرزا باقر خان شیرازی ، آقا میرزا حسین آقا میلانی ، آقا میرزا شعاع آقا میلانی ، آقا خسرو خادم حضور باعظم مواهب کامیاب و در رکاب مالک الرّقاب مأذون و مفتخرمسافر شدند . کلّ یاران از فرقت و هجران گریان و نالان و پریشان و بحقیقت جان و وجدان و کمال روح و ریحان حمد و شکر محبوب عالمیا ن ورد زبان و مونس جان و روان اگر صد هزار جان برایگان ایثار داریم باز خجل و شرمساریم و به عشری از اعشار آنچه سزاوار است قیام و اقدام ننموده ایم دسائس و حیل و تحریک و فتنه ناقضین بی انصاف و استبداد رأی و ظلم و ستم حکومت مستبدّۀ حمیدیّه و انقلاب و سختی سنین اخیره و ظهورات قدرت الهیّه و کشف حقائق مکنونه و ارادۀ نافذه برای اهل انصاف اعظم حجّت خواهد بود چه خیالات موهومه و افکار مذمومه داشتند ، ارادۀ حقّ جلّ ذکره غالب و نافذ و اعداء خائب و خاسر شدند از حین حرکت واپور کل منتظر و چشم براه سروش بشارت ورود و صحّت وجود اقدس مقصود بوده ایم و حمد و شکر
صفحه 2 - 6
روز شنبۀ 24 شعبان موافق نوزدهم اگست به زیارت بیان جانفزا که تلگرافا از مرسیلیا به مصر و اسکندریّه رسید حیات بدیع یافتیم و مسرور و مشکور شدیم عبارت تلگراف بعد از اسم از این قرار است : ( محفوظ و مصون رسیدیم عبّاس) این خبر روح پرور ایّام تشرّف بحضور را یاد آورد محفل شکر و نیّت آراستند و مجلس روحانیّت برپا نمودند و آیات شکر ترتیل کردند و مناجات و تضرّع و زاری به فلک اثیر رساندند و تلگرافا حمد و ثنا و نیستی و فنا معروض داشتند سیصد و چهل و شش روز شمس جمال بیزوال در کمال تابش و اشراق نور بخش برّ مصر و عنایات بدیعه مبذول فرمودند ورود پورت سعید تا ورود به اسکندریّه 22 روز . ورود رملۀ اسکندریّه تا ورود بمصد 250 روز . ورود به عزبة الزیّتون مصر تا مراجعت به رمله 53 روز . ورود به رمله اسکندریّه تا توجّه به اروپا 20 روز .
اشعار آبدار بقلم آقا میرزا محمود زرقانی در رجعت حضرت عبدالبهاء به مصر :
دلبر و دلدار ما آمده از اروپا آمده از اروپا دلبر و ولدار ما
شمس رخ دلربا کرده ز مغرب طلوع کرده ز مغرب طلوع شمس رخ دلربا
یوسف عهد بهی باز به مصر آمده باز به مصر آمده یوسفم عهد بهی
مسکن شاه وفا باز شد اقلیم مصر باز شد اقلیم مصر مسکن شاه وفا
گلشن فضل و عطا باز صف رمله شد باز صف رمله شد گلشن فضل و عطا
شرق ز نو پر ضیاء گشته ز روی نگار گشته ز روی نگار شرق ز نو پر ضیاء
بار دگر شد بپا قیامت از قامتش قیامت از قامتش بار دگر شد بپا
هاتف حقّ در ندا ء ز نعمت ماسوی است ز نغمۀ هوی اوست هاتف حقّ در ندا
جنّت اهل دلا شمیمی از کوی اوست شمیمی از کوی اوست جنّت ا هل دلا
زد علم یابهی ازاو در آفاق موج از اودر آفاق موج زد علم یا بهی
ندای حق برملاء شد ز عبود یّتش شد ز عبودیّتش ندای حقّ بر ملا
بندگی او صلا بر همه عالم زده بر همه عالم زده بندگی او صلا
در حرم کبریا محو و فنا گشته است محو و فنا گشته است در حرم کبریا
داد ز فقر و فنا داد دل بندگی داد دل بنگی داد ز فقر و فنا
ایشه مجد و علا دل ز رخت واله است دل ز رخت واله است ای شه مجد و علا
در همه صبح و مسا بخش ز خود آگهی بخش زخود آگهی در همه صبح و مسا
پاک ز احسان نما جان تن از بیم و باک جان و تن ازبیم و باک پاک زاحسان نما
تا که دل اندر ثنا شود چه خلد برین شود ز خلد برین تا که دل اندر ثنا
بر درت ای ذوالعطا ء آمده محمود ایاز
آمده محمود ایاز بردرت ای ذوالعطاء
